حكايت

وزي مورچه اي دانه درشتي برداشته بود و در بيابان مي رفت ...

از او پرسيدند:

كجا مي روي؟

او گفت:

مي خواهم اين دانه را براي دوستم ببرم كه در شهري ديگر زندگي مي كند.

گفتند:

چه كار بيهوده اي!تو اگر هزار سال هم عمر كني نمي تواني اين همه راه را پشت سر بگذاري و از كوهستان و جنگل تا به او برسي.

مورچه گفت:

مهم نيست!همين كه من در اين مسير باشم،او خودش مي فهمد كه دوستش دارم...

لطفا نظرات خود را براي ما ارسال كنيد

با تشكر مدير سايت